مرد نکونام نمیرد هرگز!

مردم خوب روستای سلیم بهرام شهرستان ساری بعد از درگذشت مرحوم مهندس سید مسیح سلیم بهرامی نماینده محبوبشان در مجلس شورای اسلامی، طبق سنت زیبایی هر سال در روز تاسوعای حسینی با دسته جات منظم و مطهرشان حسین حسین گویان، عازم مزار مردی از جنس خودشان می گردند. به تحقیق این سنت حسنه یادآور سخن زیبای مرد ظریف گوی شیرازیست که می فرماید:

محرم در تکرار معنا پیدا می کند

تکرار در تکثر خود به انسان معرفت وجود می‌آموزد. به انسان می آموزد که برای کاری که مکرر به آن دست می‌زند اندکی تأمل کند.  چه زیبا دکتر شریعتی در خاصیت تکرار، این موضوع را ادا می کند، آنجا که می گوید: « بسیار گفته‌اند و بسیار شنیده‌اید پس به تکرار نیازی نیست؟ چرا هست. مگر نوروز را خود مکرر نمی‌کنید؟ پس سخن از نوروز را نیز مکرر بشنوید. در علم و ادب تکرار ملال‌آور است و بیهوده «عقل» تکرار را نمی‌پسندد. اما «احساس» تکرار را دوست دارد، طبیعت تکرار را دوست دارد، جامعه به تکرار نیازمند است و طبیعت را از تکرار ساخته‌اند، جامعه با تکرار نیرومند می‌شود، احساس با تکرار جان می‌گیرد.»

محرم هم سالیانی است که از تکرار دست بر نمی دارد و سال به سال با رنگ و بویی متفاوت تر از سال قبل برقرار می شود. اما راز و رمز محبوبیت محرم در میان عمومیت ملت چیست؟ و یا به قول حضرت محتشم کرمانی حقیقتاً این چه شورش است، که در خلق عالم است؟

محرم را باید در هدفش جستجو کرد. هدفی که غایت آن بالطبع باید رسیدن به تعالی برای انسان ها باشد تا بتواند در میان عمومیت ملت اثر گذار و پا برجا بماند. که به تحقیق محرم از این قاعده مستثنی نبوده و نخواهد بود. هدف محرم راه رفتن بر روی محوریت اسلام و دیانت و انسانیت است. هدف محرم رسیدن به سعادت ابدی برای عالمیان است. آنجا که پیغمبر در نقش سبط جوان خود از تعبیر چراغ هدایت و راهبان مورد اطمینان استفاده می‌کند و او را همچون کشتی نجات در دریای مواج روزگار نام می برد.

هدف حسین‌ بن‌ على اروحنا فداه ‌و فدا اسمه ‌و ذکره، تنها در شهادت و یا گرفتن به حق زمام حکومت خلاصه نمی شود بلکه هدف و غایت اصلی آن بزرگوار در هدایت آحاد ملت در سمت و سوی الهی و جلوگیری از ورود کجی ها و زشتی ها و پلشتی ها در برنامه واحد زندگی بوده است.

محرم هرسال مجالی است برای بازیابی خودمان در بیراهه های زندگی و رسیدن به طریق اولی صداقت و هدایت در لوای دو امانت بزرگ نبوی یعنی قرآن کریم و اهل بیت مطهر است. به تحقیق محرم تنها نعمت خداست که با آن هوای نفس خود را از آلایش ها پالایش می کنیم و برای سال قمری جدید، خود را آماده خدمت به خلق خدا می کنیم. و حال این تکرار یکی از پر ثمرترین ثمرات عالم برای انسان خواهد بود.

بارالها! ما را در این محرم عزیز از آلایش ها مبرا و پالایش بفرما.

بارالها! به محمّد و آل محمّد، آن خیرى که از تو خواستیم و نخواستیم، به ما عنایت کن و از هر شرّى به تو پناه بردیم و پناه نبردیم، ما را از آن در امان بدار.

بازنشر: عمارنامه | حرف تو

میرصالحی که صالحانه زیست!

سخت است از مردی سخن گفت که صالحانه در مقابل بی خردیهای افراد دون صفت اقل زیست و رخت از این دنیا بربست. حال آنکه برای آن اقلکان جز روسیایی در قبال مرد بزرگ این شهر چیزی به ارمغان نیاورد.

 

سخت است باور این مصیبت عظیم که مردم شهرمان به روزهای بی او باید عادت کنند. سخت است جای خالی میرصالحی که حضورش در شورای این شهر امیدی بود بر دل های مردمانی که سخت از زد و خوردهای سیاسی و نگاه ها و تبعیت های بی خردانه جناحی در هراس بودند.

خانواده سلیم بهرامی این مصیبت وارده را به علما و نخبگان و مردم فهیم و بزرگوار شهرستان ساری و بالاخص به خانواده آن مرحوم تسلیت عرض نموده و برای ایشان غفران و رحمت واسعه الهی را از خداوند منان مسئلت دارد. انشاالله با مادر سادات، فاطمه زهرا (س) محشور گردد.

بر سر مزار سلیم النفس

حضور وزیر محترم کشور، جناب آقای دکتر رحمانی فضلی بر مزار نماینده فقید شهرستان ساری در مجلس شورای اسلامی 

مناجات شریعتی، مناجات حال ماست

جمله ای از شهید دکتر شریعتی چند روز پیش خواندم که به نظرم زیبا بود. زیبایی مناجات من حیث دقت او در انتخاب کلمات و نگاه رفیع این بزرگوار نسبت به جامعه عصر خود بود. فارغ از تعریف های بیجا و غلوهای اغراق آمیز، شریعتی با مناجاتش انگار همین حالا با معبودش به راز و نیاز می پردازد. 

بخشهایی از  مناجات شهید دکتر شریعتی:

خدایا! به علمای ما مسئولیت، و به عوام ما علم، و به مومنان ما روشنایی، و به روشنفکران ما ایمان، و به متعصبین ما فهم، و به فهمیدگان ما تعصب، و به زنان ما شعور، و به مردان ما شرف، و به پیران ما آگاهی، و به جوانان ما اصالت، و به اساتید ما عقیده، و به دانشجویان ما نیز عقیده، و به خفتگان ما بیداری، و به بیداران ما اراده، و به مبلغان ما حقیقت، و به دین داران ما دین، و به نویسندگان ما تعهد، و به هنرمندان ما درد، و به شاعران ما شعور، و به محققان ما هدف، و به نومیدان ما امید، و به ضعیفان ما نیرو، و به محافظه کاران ما گستاخی، و به نشستگان ما قیام، و به راکدان ما تکان، و به مردگان ما حیات، و به کوران ما نگاه، و به خاموشان ما فریاد، و به مسلمانان ما قران، و به شیعیان ما علی، و به فرقه های ما وحدت، و به جهال ما شفا، و به خودبینان ما انصاف، و به فحاشان ما ادب، و به مجاهدین ما صبر، و به مردم ما خودآگاهی، و به همه ملت ما تصمیم و استعداد فداکاری و شایستگی نجات و عزت بخش

تنها می توان آمین گوی دعای خیر او بود.

 

پی نوشت: برخی از دوستان به این وبلاگ لطف داشتند و نظرات، انتقادات و پیشنهاداتشان را چه به صورت حضوری و چه به صورت خصوصی از طریق این وبلاگ و یا ایمیل با من در میان گذاشتند. برای این بزرگوران آرزوی توفیق کرده و امیدوارم بتوانم لطف این بزرگواران را جبران بنمایم.

بر مزار سلیم النفس ...

ده خرداد و دهمین سال عروجت

دهمین روز از خرداد ماه سال یکهزار سیصد و سی و چهار خورشیدی، در کشاکش گرمای آن روزگاران در فصل کار و سرزندگی و کاشت و داشت و برداشت و در ماههای نشاء و نشاط، روستایی در چند کیلومتری ساری با نام سلیم بهرام، شاهد رویش فرزندی از سلاله پاک زهرا (س) در دامان پر مهر نوادگان حضرت امام موسی کاظم (ع) بوده است.

پدر نام او را هم نام برادر مرحومش قرار داد و او را به نیکی سید مسیح نامید. سید مسیح روزگاران سخت و خاکستری آن دوران را با حسن رفتار و یاری به هم نوعانش سپری نمود و هنگامی که انقلاب اسلامی با دستان پینه بسته ی مردمان مستضعف به رهبری آن یگانه رهبر دوران به پیروزی رسید، خدمت به مردمان هم نوعش را جز افتخار خود دانست و کمر همت به رفع آن رنج های به چشم دیده ی خویش نمود.

سید مسیح عزیز، در دهمین سال عروجت و در سالروز تولدت ، به سراغ دلنوشته ی یکی از یارانت رفتم و چه زیبا تو را در آینه ی قلم به روایتگری شخصیت به یاد ماندنی تو می پردازد:

"تبسم همیشه متجسم در چهره همیشه متبسم او را نمی توانم از یاد ببرم و نگاه نافذش را که در تسخیر دلها، مهارتی ستودنی داشت، فراموش کنم، کسی که آرام و صبور، عاشق و فکور، سلیم و حلیم و در عین حال پرهیجان و پرشور، جامه خدمت به تن داشت و خستگی را نمی فهمید و در مسیر حل مشکلات مردم، از جان مایه می گذاشت و نهایتاً قلب خود را به مردم شهرستان ساری و میاندرود هدیه کرد و پرواز را به یادگار گذاشت، چگونه می تواند از یادها رفته و در محضر علاقه مندانش ستایش نشود؟!

سلیم بهرام، نه از آن جهت که بخواهم مرده پرستی کنم، بلکه به این خاطر که او در بودِ خود هم محبوب قلبها بود، یک خاطره همیشه ستودنی و همیشه بیادماندنی است، ستاره ای که در فوران شعله هایش هم نخواهد مرد و جاودانگی زندگی اش را به رخ همه کسانی می کشد که نکونام نزیسته اند!

توفیق رفاقت چندین ساله با این عزیز مومن و متقی، امکان شناخت گوشه هایی از شخصیت کریم و هویت سلیم را برایم فراهم کرد تا امروز بتوانم با استناد به مشاهدات عینی خودم، شورانگیزترین تأثر قلبی ام را از غم انگیزترین فقدان شهرم فریاد کنم و سربلندتر از همیشه بگویم: "سلیم، اگر چه یاد تو همیشه در در ذهن و قلب ما پر است، اما جای تو همیشه خالی است! و اگر چه دوستان پرچم غیرت ترا بدست گرفته و سنگر خدمت ترا پر کرده اند، اما می دانند و می دانیم که هر گل بوی خود را داشته و نمی توان این ثلمه قلبی را تسلی بخشید."

وقتی دوران نوجوانی اش در مبارزه با رژیم ستمشاهی و دوران جوانی اش را در سنگر های خدمت در مناصب بخشداری و فرمانداری و محیط زیست و آستان قدس و نهایتاً در سنگر نمایندگی مجلس مرور می کنم، هم به او با همه کراماتش، مباهات می ورزم و هم برای خود که به گرد او هم نرسیده ام، غصه و غبطه می خورم!

شادروان سلیم بهرامی نه تنها برای نسل خود که برای نسل های پس از خود و تمام کسانی که جامه خدمت به تن کرده و یا می خواهند به کسوت شریف خدمت در آیند، یک الگوی تمام نشدنی و یک مثال بارز دوست داشتنی است، چرا که صفای باطن او و توان غالب او، گره گشای سگرمه های محرومان و مشکلات بظاهر لاینحل کسانی بود که درد بی درمان بی کسی را تحمل می کردند و مرگ را بر زندگی ترجیح می دادند.

سلیم بهرام، مرهم زخم های کهنه شده ای بود که نه تنها در دستهای پینه بسته و شانه های همیشه خسته اقشار بی بضاعت هویدا بود، بلکه در دلهای همیشه مجروح همین اقشار پایین دست نیز با چشم دل قابل رؤیت بود.

سلیم بهرام، به معنای واقعی کلمه نماینده مردم و معتمد محرومان و مستصعفان بود و واقعاً برای تکرار رویکرد مردم در دوره بعدی مجلس، التماسی نکرد و به لطائف الحیل تمسک نورزید و به تبلیغات هزار رنگ مردم فریب نچسبید و ساده تر از همیشه، تا لب تر کرد، انبانش را پر از رأی اعتماد مردم یافت و بالانشین شد!

فلذا به جرأت می توان گفت که زنده یاد شادروان سلیم بهرامی، بهترین الگو برای نامزدهای انتخاباتی مجلس است که این روزها در به شدت در تکاپوی جلب اعتماد مردم اند و گاهی بخاطر غلظت غفلتها و گاهی هم بخاطر فقدان بصیرت، گام در مسیر انحراف از معیارها نهاده و رنگ و بوی سقوط می گیرند!

سلیم برای بالاآمدن، کسی را پایین نکشید، برای جلوه کردن، پنجه به چهره ای نیانداخت، برای برنده شدن، وامداری بازنده نشد و برای به مقصد رسیدن، قطار حرکت دیگران را از ریل خارج نکرد و مرکب کسی را به حاشیه جاده های رقابت پرت نکرد، او در مسیر مسابقه، جوانمردانه دوید و همانند همه ورزشکاران سلیم النفس، محبوب القلوب شد و بر بلندای سکوی سترگ قهرمانی، پهلوانی را هم به یادگار گذاشت!

باور کنید که سلیم بهرام با پوسترهای رنگین و تراکت های طویل و نوشته های درشت موفق به احراز اکثریت آراء نشد، بلکه تنها و تنها با اعجاز دم مسیحایی اش بر دلها حاکم شد و رأی ها به او تخصیص یافت و تردید نکنید که ایشان نه تنها در دو دوره، بلکه با اتکاء به همین سرمایه اجتماعی یعنی پشتوانه حمایتی مردم، برای همیشه می توانست، مزین به رای اعتماد مردم باقی بماند و در مصدر نمایندگی و وکالت مردم خدمت کند.

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه 90/12/2"

 

اخلاق پیروز اصلی انتخابات

 دیگر کم کم کشور ما وارد یک فضای رقابتی حساس و تاثیر گذار می شود. رقابتی که خروجی آن را می توان در صحنه زندگی روزانه ی خود شاهد بود. رقابتی که در حسن رفتار و حسن اعتماد به نتیجه مطلوب و حقیقی خود خواهد رسید. چند نکته ای که به ذهنم می رسد در ادامه این مقال به آن اشاره خواهم کرد تا فتح البابی باشد برای موضوعات از این دست که در آینده بر روی خروجی این وبگاه قرار خواهد گرفت.

اولین مسئله ای که بسیار به آن باید تاکید کرد صداقت است و صداقت اعتماد را به دنبال خواهد داشت. صداقتی که در کرامت شخص نامزد نهفته است و در نگاه رهبری معظم و در قالب پند و اندرزهای انتخاباتی آن طور بیان شده است:

در انتخابات با کرامت رفتار کنند همه؛ چه آنهائى که نامزد میشوند، چه آنهائى که طرفدار آنهایند، چه آنهائى که مخالف با بعضى از نامزدها هستند. جناحهاى مختلف کشور، بداخلاقى و بدگوئى و اهانت وتهمت و این حرفها را مطلقاً راه ندهند. این از آن چیزهائى است که اگر پیش بیاید، دشمن از او خوشحال می‌شود.

از بداخلاقیهاى انتخاباتى باید بشدت پرهیز کنند؛ بدگویى کردن، اهانت کردن، تهمت زدن، براى عزیز کردن خود و یا نامزد مورد نظر خود، دیگران را و رقبا را در چشم مردم خوار کردن، اینها راهها و روشهاى صحیح و اسلامى نیست. رقابت باید باشد؛ رقابت مثبت و پرشور، اما با رعایت موازین اخلاقى.

در آخر از این موضوع نباید گذشت که آنچه بعد از یک رقابت سنگین انتخابات به جا خواهد ماند، حسن رفتار نامزدهای انتخاباتی در عرصه ی رقابت خواهد بود.

انشاالله در انتخابات آتی شاهد پیروزی با اخلاق ترین ها باشیم.

مطالب مرتبط:

من شخصا اعلام می کنم به این فرد در انتخابات رای نمی دهم !

میم مثل مادر، میم مثل مرضیه زهرا (س)

اللّهمّ صلّ علی فاطمهٔ و أبیها و بعلها و بنیها [و السّرّ المستودع فیها] بعدد ما أحاط به علمک

در این عالم هستی و تنهایی، حروف به تنهایی هیچ معنایی از خود نشان نمی دهند بلکه با کنار هم قرار گرفتنشان واژه هایی قابل درک برای انتقال ارزشها و دیدگاهها مورد استفاده می باشند و هر گاه ارزشها به پس لرزه های بی ارزشی گرفتار شود آنگاست که زبانی به قداست زبان اهل دین و با مدد از حروف آسمانی، بشریت را از فرطه ی نابودی نجات می دهند و به سرمنزل حیات طیب رهسپار می کنند. 

چند ماهی است که از فوت رسول عشق و رحمت نمی گذرد و  فاطمه (س)، مادر سادات متحمل رنج های بی خردی مردمانی می شود که در ظاهر دین مدارترین مردمان و در باطن بی خردترین آنها می باشند. مردمانی که فدک را در عین بی عدالتی از او می گیرند و پهلویش را بی مهابا می شکنند و به نوه ی رسول خدا، محسن عزیز آسیب می رسانند.

علت را اگر جویا شوی، مشاهده خواهی کرد که حرف مرضیه زهرا (س) حرف بازگشت به انسانیت در مدار الوهیت بود. حرف بازگشت به دین رحمت محمدی (ص) بود. حرف اثبات حق به ناحق خورده ی خاندان نبوی بود.

آقای اوباما! به فال حافظ عمل بنما!

چند روز مانده به سال هزار و سیصد و نود و دو، مطابق سالهای پیش شاهد پیام نوروزی رئیس جمهور اوباما بوده ایم. پیامهایی که اگر گذرا به تک تک آنها بنگریم، به این حقیقت دست پیدا خواهیم کرد که در طی هر سال، مقاصد شومشان به مانند تیری به سنگ سخت برخورد می کند و در پایان سال با خنده ای دیپلماتیک و کاذبانه پیامهای دوستی و شادباش برای ملت ایران رهسپار می کنند.

برادر اوباما! پیام واصله تان به دست اینجانبان رسید و اینجانب می خواهم از این فرصت استفاده کنم و به شما پیام نوروزی و بهاری بدهم. پیامی که غاطبه ی مردم ایران در برخورد با رفتار و حرکات و سکنات غیر منصفانتان، به شما خواهند داد.

برادر عزیز! شما در قسمتی از پیامتان بیان کردید:

«رهبران ایران می گویند برنامه هسته ای آنها برای تحقیقات پزشکی و تولید برق است. اما تا کنون نتوانسته اند جامعه جهانی را متقاعد کنند که برنامه هسته ایشان صرفا مقاصد صلح آمیز دارد. برای همین جهان در عزمش برای حل این موضوع متحد است.»

شنیده ام بعد از ارسال این پیام، عازم سفر به سرزمین های اشغالی فلسطین هستید، که انشاالله سفری پر خیر و برکت برای شما و ملتین باشد. اما سوال اینجاست