بزرگان می گویند هر روز با مولایتان،امامتان،پیشوایتان که در عصر غیبت بسر می برند و چشم آغشته به گناه ما توانایی دیدار رخستار زیبای ایشان را ندارد حدود حداقل پنج دقیقه درد دل و صحبت کنید.
یا امام زمان درد دلم را برای تو وا می کنم . آقاجون وقتی پنج شنبه ها جایش را به جمعه می دهد و پرونده ی اعمالم به خدمتت می رسد با چهره ای شرمگین و سر در جیب فرو رفته به کارهای هفته ام می نگرم که چه کرده ام... وانفسا...
و به آنهایی که هر روزشان گناه است می نگرم و از خداوند هدایت آنها را می خواهم و صبر می کنم.
می دانم که خدا هم فرمود که اینها همه آزمایش الهی است و ما به آنها فرصت می دهیم. فرصت... کلمه که هیچ وقت به آن توجه نکردیم و از کنارش به سادگی گذشتیم...
در حدیثی آمده است که دو فرشته بر روی دوشتان قرار دارند و اعمالتان را ثبت و ضبط می کنند اگر کار نیک را در ذهن تداعی کنید می نویسند اما اگر کار زشتی را در ذهن تداعی کنید نمی نویسند تا آن زمان که انجام دادی باز هم نمی نویسند تا چند ساعت بعد اگر توبه کردی که هیچی ،اگر نه نوشته می شود...
خدایا سپاسم از آن است که تو فرصت می دهی و این انسان دو پا فرصتت را قدر نمی دانند.
خدایا به حق ولی عصرت امام زمان ما را جز کسانی قرار بده که بسوی چنین کارهایی نرویم و اگر رفتیم نادمیت را در وجود ما قرار بده همانا تو بزرگ و بلند مرتبه ای...
آقاجون میدانم که غیبت و پنهان از نظر ها خیلی سخت است سختر از آن است که فکرش را می کنم
می دانم که هنوز این دلها بسوی تو رهسپار نشده تا دلهای ما تو را از غیبت به ظهور برساند می دانم که حضور داری و همچنان ناظر و شاهد بر اعمال ما هستی.
آقاجون این دل با عشق به تو دل می شود و گرنه جز آب و گل نیست.
چهل صباح دعای عهدت را خواندم تا نظری به رخسارت نصیبم شود اما من که هر روز تو را می بینم ولی تو را نمی شناسم چه فایده ای ...
خدا یا دیدارم را سامان ببخش و راه و قدمش را راه و قدمم کن.
الهم عجل لولیک الفرج