بهار با دستانی سر سبز و دلی بارانی که آبشخور ماهیان قرمز سفره ی هفت سین، که تاجش بود از شش سین مهر و عاشقی، پایکوبان خود را به دیگران عرضه می دارد. و تنها درختان آلوچه و آلبالو و گیلاس و ... هستند که ندای یار خویش را با جامه ی نو و سپید لبیک می گویند. و تو این روزها قدوم بهار را با سر سبزی به جا مانده از آن مشاهده می کنی. و نوروز خوان در هر کوچه و برزن بانگ حضور بهار را می دهد و تو نیز به رسم آیین به او تحفه ای می دهی ، از بر این خبر خوش....این روزها روزهای تغییر است.و تبدیل به احسن حالات...وتو می خوانی او را که ، ای تغییر دهنده ی دل و جان و ای تدبیر گر شب و روزها، تو احوال ما را سامان ببخش و ما را امیدوار به امید خویش گردان و نا امیدی را از ما دور ستان و دستان ما را در امر نیک قرار بده که باشد یاری گر نیازمندان و چشم ما را به جمال موعود نورانی بگردان.