آیا من در میدان مبارزه، همان مهره سرباز در صفحه ی شطرنجم؟
صبح جمعه این هفته به پیاده روی رفته بودم. یکی از مسیرهایی که انتخاب کردم ، محله های قدیمی ساری بود. خانه هایی که بعضا قدمتی فراتر از یکصد سال را دارا بودند ولیکن الان کسی نیست که در آن خانه هایی که زمانی برای خودش برو بیایی داشت ، نسیم زندگی را جاری کند...
تنها باید از کنار این خانه ها گذر کرد و عبرت روزگاران را نظاره گر بود!
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
میدان جنگ و یا میدان دفاع فرقی نمی کند که تو در حال جنگی و یا در حال دفاع از عقایدت ولیکن تو در یک میدان همچون نقش یک سرباز در صفحه شطرنجی هستی که خواه مهره سفید باشی و یا خواه مهره ی سیاه، باز هم فرقی نمی کند.
تو با یک حرکت وزیر طرف مقابلت را از صحنه ی شطرنج خارج می کنی و او هم با چند حرکت جواب تو را خواهد داد. تو با یک جنگ ابزار به دفاع بر می خیزی و طرف مقابلت هم با جنگ ابزار به روز تر از تو به جنگ می پردازد. آیا تو همان مهره سرباز سیاه سوخته ی بی اراده شطرنج نیستی؟
چند روز پیش وقتی رمان شطرنج با ماشین قیامت، حبیب احمد زاده را می خواندم به جواب این سوالم رسیدم.
« با این که خیلی چیزها تو این دنیا جواب دو دو تا چهار تا نداره، ولی من نظر خودم رو می گم. اول اینکه ما آدم ها مهره ی شطرنج بی اراده ای هستیم یا نه؟ دقیق گوش کن، وقتی یک مهره چه سفید ، چه سیاه از صحنه خارج می شه و بعد برای بازی بعدی دوباره چیده میشه هیچ تجربه ای از بازی قبلی را با خودش حمل نمی کنه، یک حرکت به راست یا چپ یا فوقش دو حرکت به جلو ، تکرار و تکرار ولی هر آدمی که به این دنیا پا می گذاره، همه ی تجربه آدم های قبلی به کمکش میان، اختراعات ، دارو ها ، همین لباس و هزار چیز دیگه ای که اگر نسل قبلی نمی گذاشتن، اصلا زندگی و ادامه اش هیچ معنایی نداشت، پس ما در اصل بازیگر پشت این مهره ها هستیم که تجربه به دست آمده هر بازی را در بازی بعدی اگر عاقل باشیم که متاسفانه بیشتر موقع ها نیستیم استفاده می کنیم.
البته یک نوع نگاه دیگه هم میشه به مسئله جنابعالی نگاه کرد ، حتی اگر مهره باشیم که نیستیم دیده بان شاخ و شمشاد. فقط این رو بدون که مهمترین مهره ی تاثیر گذار، روی صفحه شطرنج، وزیره. ما وزیر رو، حاکم مطلق در بازی شطرنج می دونیم. حالا اگر همون هشت مهره ی سرباز به قول مهندس سیاه جبرزده ی بدبخت، در یک حرکت دسته جمعی سنجیده ، به هم کمک کنن و یکی شون به انتهای صفحه ی مقابل برسه ،وزیر می شه. این جاست که کل روند بازی عوض می شه »
پی نوشت: کتاب شطرنج با ماشین قیامت، حبیب احمد زاده را انتشارات سوره مهر منتشر کرده و به زبان انگلیسی در لس آنجلس آمریکا ترجمه و چاپ شده است.
با عجله و سراسمیه همانند کسی که آخرین راه کارهای امید را در دست داشته باشد همانند کسی که نسخه شفا بخش طبیبی حاذق را در دست دارد شتابان و عرق ریزان در گرمای تیر ماه به نشانی بر روی قلب خویش به دنبال محبوبی می گردم که نشانه هایش را گم کرده ام . می گویند چند صباحی دیگر حبیبی دوست داشتنی سفره ای به وصعت جهان می گشاید ...
به روزم و منتظر حضورتان