نماینده ای که چپ و راست او را سلیم النفس می دانستند!

مطلب زیر به لطف دوستان سایت خبری صنایع نیوز تهیه و تنظیم گشت:

نه سال پیش مردی از تبار علویان و از سلسله پرفخر سادات و چهره ای دوست داشتنی که برای مردم خدمتگزاری بود صمیمی ، صدیق و دردآشنا به تقدیر الهی بسوی رحمت واسعه اش پرکشید.

مرحوم سید مسیح سلیم بهرامی نماینده مردم ساری ومیاندرود درمجلس شورای اسلامی بود که به ناگاه در آستانه تبلیغات رسمی مجلس هفتم ، در کمال ناباوری موکلانش وشهروندان ساری ومیاندرود وبخشهای تابعه روحش به سوی خالق ومعبود پرکشید.

اکنون که درنهمین سالگرد ارتحال این خدمتگزار لایق و نامدار هستیم پایگاه خبری تحلیلی صنایع نیوز با تماسهای که امروز با برخی از شخصیتها داشت نظرشان را در خصوص شخصیت مرحوم مغفور زنده یاد سید مسیح سلیم بهرامی جویا شد و آنچه در ذیل از نظر خوانندگان ارجمند می گذرد تجلیلی است هر چند اندک از خدمات مردی بزرگ تا ماندگان و آیندگان بدانند خدمت هرگز از بین نمی رود.

محمدعباسی وزیر ورزش وجوانان:

مهندس سلیم بهرامی نماینده فقید ساری در مجلس شورای اسلامی شخصیتی صبور و با بصیرت برای مردم ساری و استوانه ای ولایتمدار برای دوستان وعلاقمندانش بود. روحش شاد ویادش گرامی باد.

فرج الله ملکی مدیرکل ثبت احوال مازندران:

سید مسیح سلیم بهرامی در تمام دوران مسئولیتهای مختلف خودشناس ، خداشناس و مردم شناس بود. زمان و مکان خللی در اراده او ایجاد نمی کرد . به راستی مرد تقوا ، عمل ، بصیرت وراستگو بود. روحش شاد و راهش پررهرو باد.

محمدعلی روشن مدیر مسئول صنایع نیوز:

زنده یاد سید مسیح سلیم بهرامی با خدماتش به مردم روحیه برای زندگی بهتر می داد و می توان ادعا کرد که خدمت در مقابل تلاشهای مخلصانه ی او شرمنده بود ، مسیح سلیم بهرامی بی تردید در تاریخ خدمت و تاریخ پارلمانی ایران وتاریخ سیاست و همچنین تاریخ ساری همیشه به نیکی یاد خواهد شد. روحش شاد.

مجتبی زارعی مدیرمسئول نشریه اصولگرا:

سیدمسیح مرد خدابود ، بی هیاهو بود ، مردم فریب نبود ، با جریانات قدرت - ثروت سازش پشت پرده ای نداشت ، سودای تغلب وتقلب نداشت ، رشدش در سیاست و تقنین واجتماع و علم طبیعی بود ، بی تاریخ و بی شناسنامه و بی هویت نبود .

چندبارکه بااودیدار داشتم به رای العین دیدم که اهل گفت وشنود با مستضعفین بود ؛ هنوز گرمای معنوی آن گرامی را حس میکنم .

به رجال پرتوقع وزیاده خواه وقعی نمی نهاد؛ نه وکیل الدوله بود ونه وکیل التجار ؛ شرف المکان بالمکین بود.

به سمت و صندلی ومنصب شرف می داد نه اینکه شرافتش را مدیون منصبش باشد و ...

ایکاش می بود تا طبیب و مسیح بیماریهای شهر میشد.

مرد روزهای خاکستری! تو را دوست داریم!

مطلب زیر به قلم یکی از دوستان خوبم، جناب آقای شروین وطنی شهمیرزادی در وصف مرحوم مهندس سید مسیح سلیم بهرامی به نگارش در آمده است:

وقتی پای به آرامگاه شهر ساری می گذارم ، برسر مزار سید مسیح سلیم بهرامی (نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی) که می رسم آنگاه که نگاهم بر تصویرش دوخته می شود نا خودآگاه و به طرز عجیبی هر بار از او می پرسم : سید مسیح ! تو که بودی ؟! که نه سال پس از رفتنت ، ساری کسی چون تو را نیافت و بسیارند کسانی که سعی دارند چون تو باشند برای ساری !

در پس نگاه همیشه آرام تو و در کنار آن صبر توام با شکیبایی تو چه بود که مردم ساری به گاه مجلس ششم تو را برای نمایندگی شهر ساری برگزیدند ؟

و باز سید مسیح در تو و در تلاشت برای گشودن رنجهای این مردم چه بود که به قول آن دوست روزنامه نگار هنوز شالیزارهای شمال برایت دست تکان میدهند ؟

نمیدانم که با دل این مردم چه کردی؟! که هر فصل انتخابی، در کوچه پس کوچه های ساری نام توست که برزبانها جاری است و بر در و دیوار هر ستادی سعی بر آنست که نشانی از تو آویخته شود . تو با همه عهدی که با مردمت بستی ، نوستالوژی مردم شهر نیز با همان عهد با نام تو پیوندی ناگسستنی بست و تو را این بار در فصل نبودنت چه نامیم  که تو معنای عشق و دلدادگی هستی که اگر جز این بود ، اینگونه در دلها رخنه نمیکردی !

سید مسیح  !تو را دوست می داریم به خاطر آنکه به گواه تاریخ از هیچ تلاشی برای مردم  فرو گذار نکردی .

مرد روزهای خاکستری! تو را دوست داریم به خاطر آنکه لحظه ای از سیره شهدای این خاک دور نشدی .

مسیحای عشق و جوانمردی! تو را دوست داریم زیرا درد و رنج های مردمت را به جان خریدی .

مهندس سلیم بهرامی !تو را دوست تر داریم زیرا که تا دم آخر عزیمتت قلبت برای خدمت به مردم دیارت می تپید.

رسد آدمی بجایی که بجز خدا نبیند

به نام آنکه روحش را در انسان دمید تا که انسان را در خور آدمیت خلق نماید و خلق خویش را شایسته ی خیر الخالقین بنامد.

اینک که قلم بدست گرفته و به نام صاحب قلم شروع به نگارش چند سطری در فضایل شخصیتی همیشه ماندگار دیارم می نمایم ، قریب به نه سال از فراغ مرد روزهای خاکستری شهرمان ،ساری می گذرد. نه سال از فراغ سیدی آرام و جلوه ی تدین شهر می گذرد. نه سال از فراغ سیمای خندان مرد روزهای پرکار وکالت می گذرد. نه سال از فراغ یار دلسوز ساری که اندیشه اش مصداق بارز این شعر زیبای ملک الشعرای بهار بود، که:

شاد باش ای شهر ساری کز فروغ علم و دانش / بینمت چشم و چراغ کشور مازندرانی

نیز می گذرد.