اللّهمّ صلّ علی فاطمهٔ و أبیها و بعلها و بنیها [و السّرّ المستودع فیها] بعدد ما أحاط به علمک

در این عالم هستی و تنهایی، حروف به تنهایی هیچ معنایی از خود نشان نمی دهند بلکه با کنار هم قرار گرفتنشان واژه هایی قابل درک برای انتقال ارزشها و دیدگاهها مورد استفاده می باشند و هر گاه ارزشها به پس لرزه های بی ارزشی گرفتار شود آنگاست که زبانی به قداست زبان اهل دین و با مدد از حروف آسمانی، بشریت را از فرطه ی نابودی نجات می دهند و به سرمنزل حیات طیب رهسپار می کنند. 

چند ماهی است که از فوت رسول عشق و رحمت نمی گذرد و  فاطمه (س)، مادر سادات متحمل رنج های بی خردی مردمانی می شود که در ظاهر دین مدارترین مردمان و در باطن بی خردترین آنها می باشند. مردمانی که فدک را در عین بی عدالتی از او می گیرند و پهلویش را بی مهابا می شکنند و به نوه ی رسول خدا، محسن عزیز آسیب می رسانند.

علت را اگر جویا شوی، مشاهده خواهی کرد که حرف مرضیه زهرا (س) حرف بازگشت به انسانیت در مدار الوهیت بود. حرف بازگشت به دین رحمت محمدی (ص) بود. حرف اثبات حق به ناحق خورده ی خاندان نبوی بود.

مرضیه زهرا (س)، ام الائمه دوران، خطابه خواند، نصایح فرمود و چه سخنهایی که با مردمان آن زمان بازگو نکرد، لکن انگار چشم و گوش مردمان از بی غیرتی کور و کر گشت و نور وجود طاهره ی عالم را از نظرشان نابود گشت.

بشکند، دستی ، که بیعت بشکند  |   حرمت قرآن و عترت ، بشکند
بشکند ، دستی که سیلی میزند    |  بر ، روی مه ، رنگ نیلی میزند

 ای مادر سادات، ظهور آخرین پیشوایمان گره خورده با ظهور و بروز قبر و مزارت، ولکن صحن و سرای حرمت، قلبهای آغشته ی به محبت شماست.

و باید غبطه خورد به حرف میم، که تنها افتخارش این است که در نام مادر سادات، حضرت مرضیه زهرا (س) جاودانه گشت و حال آنکه ای مادر، ما همچنان محتاج دعای خیر شما هستیم.

آن روز که من هستم و تاریکی قبر | جان حسنت برس به دادم ای زهرا (س) . . .

 

این فایل صوتی را حتما گوش کنید.